Het nieuwe seizoen werd begonnen met een kleine wijziging ten opzichte van het jaar ervoor. Grytsje had al aangegeven te stoppen als trainster, daarvoor is Jacob als vervanger gevonden. Daarnaast zijn Damian en Marrit toegevoegd aan de selectie van de C’s. Met totaal 10 spelers en 2 trainers/coaches kon het nieuwe seizoen dan eindelijk worden gestart.
Na twee trainingen werd het tijd voor de eerste test, oftewel de Quickseries in Oudega. Met gemak (en verbazing van sommige spelers) werd de eerste wedstrijd gewonnen. Dit gaf extra kracht voor de volgende wedstrijden en zo werden ook de overige 2 wedstrijden gewonnen, kampioen!!! Het was voor de jeugd (en trainers) een poos geleden dat er wedstrijden waren gewonnen, laat staan kampioen worden! Dus dit werd heugelijk gevierd.
Een week later werd er gestart met de competitie en werden we gelijk met de neus op de feiten gedrukt. In LDODK moest de meerdere worden gekend, zij waren toch de betere van de poule. De behaalde punten wisten we te halen bij Wêz Handich en Lemmer, waardoor een verdiende tweede plaats werd behaald. Wederom een prima prestatie!
Er werd een weekje rust gegund, zodat er optimaal aan de zaalcompetitie begonnen kon worden. Na veel moeite werd er uiteindelijk een tweetal trainingslocaties gevonden. De eerste maand zou er in Eastermar getraind kunnen worden, daarna in de grote hal in Bergum. Er werd goed begonnen aan de competitie, tegen de uiteindelijke kampioen werd gelijk gespeeld. Toch was het een wisselvallige competitie, van de betere ploegen werden punten afgesnoept en van de onderste teams werd nipt verloren. Hierdoor zijn we (terecht) in de middenmoot beland. Er had misschien wel meer in het zaalseizoen gezeten… Maarja trainers moeten ook verbeterpunten houden ;-)
Het leuke aan deze ploeg is, dat ze allemaal goed met elkaar om gaan. Een grap en grol wordt door iedereen gemaakt, waardoor het met iedereen klikt. Daarbij is het voor de trainers (en ouders) zeer prettig om te zien dat ze enthousiast en leergierig zijn. Ze pikken de opdrachten snel op, waardoor hun spel alsmaar beter en beter wordt. Dit geeft je als trainer een enorme boost!
Maar ook buiten korfbal klikt het goed! Zo werd er sinterklaas gevierd bij Jacob thuis. Dat was een succesvolle avond, met veel lachen, gieren en brullen. Ook werd iedereen nog verast met een gedichtje en snoepgoed, waarvan de herkomst nog altijd onbekend is. Na deze succesvolle avond werden er alweer nieuwe plannen gesmeed; er zou binnenkort een filmavond worden gehouden en er werd zelfs nog geroepen dat er een slaapfeest moest komen. Aan enthousiaste plannen dus geen gebrek. Achteraf blijkt het slaapfeestje een vooropgezet plan te zijn, want de spelers zagen iets wat de trainers niet zagen.. Waarschijnlijk is toen al het plan opgezet om de beide trainers aan elkaar te koppelen.
Met het vooruitzicht op de voorjaarscompetitie en aankomend seizoen, is er besloten om 2x in de week te gaan trainen. Op papier zou de tegenstand op het veld wel groot zijn, zo werden we bij de nummers 1 en 2 van de zaalcompetitie en een degradant van de hogere klasse ingedeeld. De trainingen werden hier ook beetje meer op aangepast en zo werd bij de eerste wedstrijd al succes gehaald. Ook stond er extra druk op de spelers, er is namelijk afgesproken dat er minimaal 5 punten gehaald moesten worden, voordat het slaapfeest door kon gaan. Dat deze punten niet alleen voor de competitie belangrijk waren, was voor Jacob en Yfke nog niet bekend.
Doordat de beide trainers het goed met elkaar kunnen vinden, zowel tijdens het korfballen als daarbuiten, dachten de spelers dat zij nog een setje in de rug nodig te hebben om een “echte” relatie te krijgen. Zo werd er een briefje geschreven uit naam van Yfke voor Jacob en andersom. De dag voor de thuiswedstrijd werd het briefje door de bus gedaan en in spanning werd er afgewacht. Dat de jeugd creatief is, blijkt wel uit de tekst: 
Beide trainers kregen hetzelfde briefje door de bus, enige aanpassing was de naam. Om Yfke te overtuigen hebben ze iets meer moeite gedaan, zij werd nog verrast met een bosje bloemen.
Zoals u zult begrijpen, zal iedereen verliefd worden bij zo’n briefje. Na het lezen werd dan ook gelijk contact met elkaar gezocht en zo werd er buiten de wedstrijden om nog een spel gespeeld. De volgende ochtend verzamelden de trainers eerder dan normaal en ja hoor, daar lagen al een paar spelers op de loer. In de bespreking was er dan ook een en al oor, maar vooral ongeloof, toen er is toegegeven aan de koppelactie. Na een paar overtuigende woorden geloofde iedere speler in de relatie en zo kon worden begonnen aan de wedstrijd. Waarschijnlijk had dit te veel indruk gemaakt op de spelers, want het kwam niet ten goede van het spel. In een wedstrijd van veel pech werd er dan ook dik verloren..
De eerst volgende training was het dan ook tijd om orde op zaken te stellen. Ondanks dat de ploeg het korfballen weer in het vizier kreeg, waren ze de door hun geregelde relatie niet vergeten. Sterker nog, de trainers moesten zelfs een vragenvuur ondergaan. Sommige spelers waren zelfs zo nieuwsgierig dat zij tot midden in de nacht de trainers voor het vragenvuur zetten. Ook verzamelden zij zich voor trainen al eerder op het veld, zodat zij een ware hartjesketting van waxinelichtjes konden maken. In de hoop de spelers gerust te kunnen stellen werden de meeste vragen beantwoord, zodat zij zich weer op korfbal konden concentreren.
En dat bleek te helpen. Er werd revanche genomen op Joure (de ploeg waar zo dik van werd verloren). Op een doordeweekse avond werd de wedstrijd gespeeld en gewonnen! Met nog 2 wedstrijden te gaan en nog 2 punten te halen, zou het slaapfeestje dichter en dichter in de buurt komen. De punten moesten nog gehaald worden tegen Leeuwarden en Boelenslaan. Tegen Leeuwarden werd een verdiende punt behaald, zodat er in de laatste wedstrijd aan gelijkspel genoeg zou zijn. In de laatste 3 ontmoetingen tussen DOW en Boelenslaan werd er 2 maal gelijk gespeeld en 1 maal verloren.
Om van Boelenslaan te winnen, moesten we van goeie huize komen. Er moest iets minder druk op deze wedstrijd komen te staan. De laatste training voor deze wedstrijd kreeg daarom ook een ander einde dan de spelers hadden gehoopt. Na het opruimen hebben beide trainers iedereen bij elkaar geroepen en de spelers uitgelegd dat de relatie tussen beide afgelopen is. Door de breuk is de klik tussen beiden compleet verdwenen en kon er niet meer worden samengewerkt. Daardoor werden de spelers voor een keuze gesteld, welke trainer willen zij voor volgend seizoen? Er werd ruimte gegeven om hier over na te denken, de beide trainers lieten de spelers even alleen. Dat de keuze niet gemakkelijk zou worden, was snel duidelijk. Op een redelijke afstand kon de discussie letterlijk worden gevolgd. De ene wou zus, de andere zo.
Na een paar minuten werd er toch maar ingegrepen en hebben beide trainers een keuze gemaakt. Zowel Yfke als Jacob gaan beide met deze ploeg door! Er was helemaal geen relatie, laat staan ruzie tussen beide. De spelers probeerden een spelletje met de trainers te spelen, welke haarfijn is meegespeeld. Een aantal spelers hadden zo gehoopt op het slagen van de relatie, dat zij nu zeer teleurgesteld en vol ongeloof als een kip zonder kop over het veld liepen. De grap was zeer geslaagd, zelfs ervaren spelers die niet voor de gek gehouden konden worden, trapten hier in. Tenminste dat werd door hunzelf toegegeven.. Maar niet alleen de spelers waren voor de gek gehouden, ook de ouders. Om het spel helemaal goed te kunnen spelen, moesten Yfke en Jacob iedereen weten te overtuigen. Verschillende ouders werden ook overtuigd van de relatie. Nadat de jeugd thuis was om bij hun ouders bekend te maken dat het een spel was, kregen de trainers al verschillende berichten binnen.
Na de geslaagde (voor de spelers teleurstellende) grap kon aan de laatste wedstrijd worden begonnen. Ondanks goed spel en met minder druk werd helaas verloren. Net niet genoeg punten om het slaapfeestje door te laten gaan. Na kort overleg tussen beide trainers waren zij er al snel uit. Ze hebben meer dan verdiend recht op het slaapfeestje, dus beide gaven elk een halve punt. Aan feestvreugde was ineens geen gebrek meer. Zo werden de bidons over elkaar geleegd, oftewel een ware doping.
Zoals u uit beide (van de spelers en deze van de trainers) verslagen misschien al kunt opmaken, het is een fantastische ploeg om mee om te gaan! Het is een gehecht team, die voor elkaar door het vuur zal gaan. Het belangrijkste binnen teamsport blijft dat je goed met elkaar kunt samenwerken en elkaar daar in vertrouwd, dat zit met deze ploeg wel goed! Dat zij zelfs proberen de beide trainers aan elkaar te koppelen, blijkt wel ze beschikken over een dosis humor. Plezier staat dan ook voorop, maar niet alleen uit grappen en grollen, ook uit prestatie. Ze beschikken niet alleen over een dosis humor, ook wordt er fanatiek getraind en gespeeld. Dit is (vinden wij) de meest ideale combinatie die een trainer zich kan wensen! We zien daarom ook enorm uit naar aankomend seizoen!
Graag willen wij iedereen hartelijk danken voor dit leuke en mooie seizoen! Speciale dank gaat uit naar de ouders! Als trainers hebben wij meer van gevraagd dan normaal en mede dankzij hun is het seizoen op rolletjes gelopen! Ook worden Siska en Sipke extra bedankt voor hun inzet, zij hebben ons enorm geholpen bij afwezigheid van 1 van ons!
Verder wensen we u allen een goede vakantie!
Met sportieve groet,
Jacob en Yfke
