De weergoden waren goed gestemd tijdens de laatste thuiswedstrijd. Met een bijna strak blauwe hemel en een licht verkoelend briesje kwam het kwik rond de 17 tot 18 graden uit. Oftewel fantastisch weer om te korfballen! Niet alleen voor de spelers was het fantastisch weer, ook voor het publiek was het genieten. De zijlijnen waren goed bezet door de toegestroomde ouders, vriendjes, vriendinnetjes, lovers en andere fanatieke aanhang.
Het leuke van deze najaarscompetitie is dat iedereen aan elkaar gewaagd is. Wedstrijden worden nipt gewonnen of verloren, terwijl DOW de meeste wedstrijden in gelijkspel ziet eindigen. Zoals u in de vorige verslagen heeft kunnen lezen is er 2 keer gelijk gespeeld tegen LDODK en een keer tegen De Waterpoort. Helaas hebben de spelers van de B1 tegen Deinum nog geen punten weten te halen, er werd in een stormachtige wedstrijd net verloren met 5-3. Hierdoor is Deinum lijstaanvoerder geworden en maakt een grote kans op het kampioenschap. DOW staat op een keurige nummer 2, in achtervolging op Deinum.
Vandaag stond Deinum op het programma. Een wedstrijd met verschillende belangen, niet alleen om het kampioenschap, maar ook voor revanche te nemen. In de wedstrijd tegen LDODK liet DOW zijn veerkracht en sterkte al zien, wat een extra boost gaf voor vandaag. Al in de bespreking werd het al duidelijk, DOW is vandaag scherp, gebrand en er klaar voor! De puntjes werden op de ï gezet, de spelers (verassend) verdeelt over de vakken en met de slogan “ik ha der sin oan” werd het speelveld opgezocht. Er werd direct gestart met de warming-up, zodat de eerste impressie-slag naar de tegenstander uitgedeeld kon worden.
Het goede voorbeeld om een wedstrijd professioneel te winnen werd gegeven door de C1, zij wisten in de laatste minuten hun voorsprong niet meer weg te geven en daardoor de volle winst te pakken. Precies op het moment dat de warming-up klaas was, werd het eindsignaal van de C1 gegeven, waardoor het inschieten kon beginnen. Al bij het inschieten regende het doelpunten! DOW B1 is er klaar voor, de spelers schoten met scherp, hadden een fanatieke blik in de ogen en een enthousiasme om te spelen! De scheidsrechter had dit ook opgemerkt en vond het een goed moment om te starten met de krachtmeting tussen beide teams.
Nog voor het startsignaal werden de handen geschut, elkaar een goede wedstrijd toegewenst en zo kon de wedstrijd van start gaan. Door bovenstaand te hebben gelezen zal het u dan ook niet verbazen dat er bij de eerste aanval al een doelpunt viel. DOW gaf een duidelijk signaal af met deze openingstreffer! Het aantal passes voorafgaand is niet bijgehouden, maar meer dan 10 zullen het niet zijn geweest. De korf was bezet, de aangeef werd ingevuld en met een knappe uitwijk beweging werd het eerste schot gelost door Ibrich, BAM 1-0. Een aanval uit het boekje.
De vreugde was van redelijk korte duur. Ook Deinum wou een signaal afgeven dat zij niet voor niets naar Eastermar zijn gekomen. Niet veel later had ook Deinum het gat van de korf gevonden. De aanval er na zelfs weer. De thuisploeg werd uit het niets op achterstand gezet en hier was men ook een klein beetje van ontdaan. Maar zo cool en nuchter als ze zijn, werd deze tegenslag achter hun gelaten. Met lange en zeer goede aanvallen werd het spel voortgezet. Het tweede vak kreeg iets meer ruimte en daar maakte Tjally dankbaar gebruik van. Via een behoorlijke afstand wist zij de korf loepzuiver te vinden en kon DOW weer langszij brengen.
Alle vakken hadden inmiddels gescoord en met een stand van 2-2 leek het erop dat beide teams aan elkaar gewaagd zouden zijn. Ondanks dat het de eerste helft nog maar is, was de spanning om te snijden. Het waren de gasten die iets minder met deze spanning om konden gaan, waardoor wederom Ibrich een kans rook om van een mega grote afstand te schieten. Silke zag de bal misgaan en was er als de kippen bij de bal te vangen. Ze draaide van de korf af, vuurde af en zag het scorebord veranderen in 3-2. Een heerlijke goal zo net voor de pauze!
Deinum had hier geen antwoord meer op en zo werd de kleedkamers opgezocht. De gasten besloten om buiten te blijven en te genieten van het mooie weer. Hierdoor hadden zij geen kans om de tactische bespreking van de thuisploeg af te luisteren en gaf dus vrij spel. Maar ook de thuisploeg kon de gasten niet afluisteren, waardoor de evenwicht in beide teams weer terug was. Tijdens de ranja werden de puntjes weer op de ï gezet. Al hoefde er weinig veranderd te worden. Grote zaak was deze vorm vast te houden en lekker te blijven ballen. Deinum staat onder druk voor het kampioenschap, waardoor DOW veel vrijer kan spelen. Belangrijk was te genieten van deze wedstrijd.
Met deze laatste boodschap werd het veld weer opgezocht. Het was nog even zoeken naar de scheidsrechter, maar daarna kon de tweede helft van start gaan. Beide teams oogden weer scherp en met zo’n vooruitzicht zou het nog een spannende wedstrijd kunnen gaan worden. Toch was het weer de thuisploeg die scherper van start ging. De eerste aanval van Deinum werd direct afgeslagen, waardoor men zelf kon gaan aanvallen. Met een hoog baltempo werd de aanval ingeluid, de functies werden weer ingevuld en zo konden de eerste kansen weer opgezocht worden. Helaas zonder succes. Aan beide kanten werd er goed verdedigd, waardoor de aanvallen snel werden afgeslagen. Maar zo’n 3 minuten na het eerste fluitsignaal van de tweede helft was het DOW die de score opende. Weer was het Ibrich die het vizier op scherp had. Van een meter of 8 kon ze vrij aanleggen en zo de score uitbreiden naar 4-2.
Wat er hierna gebeurde kan ik u niet verklaren, maar kan u wel verklappen dat het voor iedere trainer/coach een droom is. Van flitsende acties, hoog baltempo, snelle onderscheppingen, fantastische aanvallen, acties waarop speciaal getraind wordt uitgevoerd zien worden, alles wat je maar kunt bedenken werd uit de kast gehaald. Een fase waar je alleen maar u tegen kunt zeggen. Niet alleen het thuispubliek, maar ook de coach stond met open mond toe te kijken hoe de spelers in deze “flow” het spel voort zetten. In een tijdsbestek van zo’n 10 minuten werd de score meer dan verdubbeld naar 9-4. Die twee tegentreffers konden gelukkig geïncasseerd worden, waardoor de schade beperkt bleef.
Ik ben nog steeds onder de indruk hoe er op dat moment gespeeld is, waardoor het niet mogelijk is om precies uit te leggen hoe de aanvallen verlopen zijn. Wel kan ik met grote trots zeggen dat er ontzettend goed voor elkaar gewerkt is, waardoor het mogelijk was om deze doelpuntenreeks te creëren. Dankzij goed steunend werk in de vakken konden de doelpunten gemaakt worden door: Tjally met een doorloopbal, Sietske van afstand, weer een doorloopbal van Tjally, volgend door een bovenhandse doorloopbal van Tjally en de laatste werd van afstand verzilverd door Ibrich.
De laatste fase van de wedstrijd werd een beetje rommelig uitgespeeld. Deinum gaf de moed op en DOW had de wedstrijd wel onder controle, waardoor de touwtjes wel wat gevierd konden worden. De gasten zagen langzaam aan de tijd wegtikken in hun nadeel en hierdoor werd de frustratie groter en groter. Het kampioenschap voor de gasten liet nog een week op zich wachten. Voor DOW was het wel een zeer geslaagde dag! Met een grote grimlach kon er worden gezegd dat het revanche nemen meer dan gelukt was, met als bonus ook nog het winnen van de kampioenskandidaat!
Met dit vertrouwen in de zak kunnen we ons klaar maken voor de laatste wedstrijd. Deze zal gespeeld worden in Sneek, waar de krachtmeting gehouden wordt tegen De Waterpoort. De vorige ontmoeting eindigde in een gelijkspel, dus ook deze wedstrijd beloofd een spannende ontmoeting te worden. De steun van het publiek en de weergoden heeft ons vandaag goed gedaan, laten we hopen dat we met de laatste wedstr
