Ondanks het slechte weer van afgelopen dagen, hadden de weergoden het stokje goed met de zondagteams voor! Ondanks de eerste herfstelijke windstootjes kon de zon zo nu en dan ook weer langs de wolken schijnen. Dit beeld was vrijdag en zaterdag wel anders! Een lekker weertje om de competitie te doen starten, niet te warm, niet te koud.
Om een oude traditie voort te zetten werd de oven zaterdagmiddag al door Hinke-sytske aangezet en na een uurtje konden de eerste foto’s van lekkernij op de App worden gedeeld. Het proeven van deze lekkernij moest nog even op zich laten wachten, maar zondag morgen rond de klok van 11 uur konden de spelers van DOW/WH 4 voor het eerst genieten van de heerlijke cake. Onder het genot van een bakje koffie en thee werd er met verbazing naar de gezichten van de tegenpartij gekeken, de ene schrok, de ander lachte en weer een ander baalde. Waarschijnlijk is er bij OKO/Bies nog niet bekend dat er binnen DOW/WH verschuivingen van teams zijn geweest. Het derde van afgelopen seizoen is doorgeschoven naar het 4de en zo verder t/m het 7de. Jawel zeven senioren teams!
Nadat de wedstrijdkledij aangetrokken werd, kon het veld klaar gezet worden. De ballen werden eerlijk verdeeld; korven op dezelfde hoogte gezet en beide vakken kregen evenveel speelruimte. Nog snel inschieten en dan een korte bespreking in de kleedkamers. Bij terugkomst op het veld bleek er nog geen scheidsrechter aanwezig, dit ter verontrusting van sommige. Met name OKO kreeg het benauwd dat er geen scheidsrechter aanwezig was. Een gedeelte van hun team moest nog met het 2de mee doen, welke het opnam tegen ons ons tweede.
Na wat wikken en wegen bood Bartele zich aan om te fluiten, zodat de wedstrijd alsnog gestart kon worden. In de tijd dat Bartele zich omkleedde tot officiële wedstrijdleiding, gebruikten de spelers die tijd voor de warming-up. Iets wat later dan verwacht werd de wedstrijd alsnog gestart. Van te voren werd gedacht dat OKO een van de zwaarste tegenstanders zal worden, waardoor de eerste wedstrijd ook direct de krachtmeting is voor de toch redelijk onbekende vierde klasse. Een klasse waar je alles in kan verwachten.
Dat de krachten redelijk verdeeld zijn, bleek wel in de eerste 10 minuten. De bal deed het werk, die maakte de meters wel, maar de spelers hadden moeite om in het spel te komen. Pas halverwege de eerste helft hoefde de scorebordbediening pas in actie te komen. Dit was dan wel in het voordeel van de gasten. Waarschijnlijk was dit een bevrijding voor de Friese Groningers, want al vrij snel wisten zij hun stand te verdubbelen.
Hierdoor kreeg nu het andere vak de kans om de korf te vinden. Het lukte direct in de eerste aanval, Lisa wist van grote afstand loepzuiver het gat te vinden. BAM zoals ze zelf zou hebben gezegd… Het aanvalsvak van OKO was iets wat onrustiger en leed vrij eenvoudig balverlies, waardoor de aanval van de thuisploeg weer kansen kreeg. De stand kon via deze manier gelijk getrokken worden. Dat er niet met scherp geschoten werd, had OKO al vrij snel door. Met hun jarenlange ervaring en routine werd er dan ook behoorlijk vel achter verdedigd en kon DOW/WH vaak maar tot 1 schot komen. Tot enige vreugde werd er wel goed verdedigd, waardoor de gasten ook moeite hadden met scoren. Het gat werd maximaal 3, waarna DOW/WH weer aansloot. Met een magere stand van 6-4 werd de kleedkamer opgezocht.
Iedereen had wel door dat er werk aan de winkel was. Er moest meer gestreden worden dan in de eerste helft gebeurd, het tempo moest omhoog en er moest beter naar elkaar gekeken worden. Met name het verzorgen van de rebound en steun moest beter. Bartele had inmiddels zijn wedstrijdleidende tenue overgedragen aan de opgetrommelde Henk. Hierdoor kon de thuisploeg beschikken over al zijn spelers. Met de bemoedigende woorden, vers bakje thee en de gedachte om weer compleet te zijn, werd het veld weer bezocht.
Henk’s eerste fluitsignaal klonk en zo kon de wedstrijd worden hervat. De selectie van OKO was een klein beetje uitgedund, daar waar de eerste helft ruimte te kort op de dank was, kon men nu uitgestrekt liggen. Een aantal spelers hadden de biezen genomen richting Rottevalle. U heeft waarschijnlijk al in het verslag van het tweede gelezen hoe dat afgelopen is…
Het tempo van de thuisploeg werd opgeschroefd en er werd gezocht naar betere kansen. Met als resultaat dat de thuisploeg als eerste de score opende. Helaas van korte duur, want ook OKO wist de korf te vinden. Een goed moment om te wisselen en zo zorgde Vincent dat Bartele weer tussen de lijnen kwam. Dit maal wel in de andere functie dan de eerste helft weliswaar. Dit gaf het gewenste effect aan dit vak en zo werd er ook weer gescoord. Maar iedere keer dat er door de thuisploeg gescoord werd, kwam er direct weer een antwoord van de gasten. Hierdoor werd het erg lastig om de stugge tegenstanders in te halen.
Ook Vincent heeft de zomerstop gebruikt om zich te verdiepen in de nieuwe spelregels en kwam met een tactische wissel. Zo kwam hijzelf weer tussen de lijn, maar ditmaal in het andere vak als waar hij eerder in had gespeeld. Hierdoor waren de gasten even verrast, door te toevoeging van Vincent werd er een ander spelletje gespeeld dan OKO gewend was. Daar moest men toch wat aan wennen.
Tot zo’n 5 minuten voor tijd bleef de maximale marge op 2 doelpunten staan. Het was wel de thuisploeg die iedere keer (na de vakwissel) de score opende, maar de gasten wisten iedere keer mee te scoren. Pas bij een stand van 11-13 lukte het dan eindelijk om voor eerst in de wedstrijd langs zij te komen. Deze vreugde was helaas van korte duur, OKO wist direct in de volgende aanval weer op voorsprong te komen. Maar dit gaf de Friezen moed en met wederom een krachtinspanning werd de stand gelijkgetrokken. De adrenaline zette nog even door, want de aanval daarop resulteerde in de eerste voorsprong! 15-14. Met nog een paar minuten op de klok was het zaak om dit professioneel uit te spelen. Weer waren het de gasten die de korf wisten te vinden.
Met nog zo’n anderhalve minuut te spelen was er tijd genoeg om goede aanvallen neer te zetten en zo alsnog de voorsprong te pakken. Maar gezien de verloop van de rest van de wedstrijd, zou anderhalve minuut te weinig tijd zijn om te scoren. Lisa hoef je de bal niet 2 keer in een aanval aan te spelen, ze weet wel waar die in moet. Daar waar ze het eerste doelpunt voor de thuisploeg maakte, zo werd ook de laatste van de wedstrijd door haar gemaakt. Voor de tweede keer kwam DOW/WH op voorsprong. OKO kreeg nog wel kans om een aanval neer te zetten, maar door goed te verdedigen kon deze vakkundig afgeslagen worden. Hierdoor kreeg de thuisploeg weer de kans om het gat te vergroten. Dit slaagde helaas niet. Het laatste, maar vooral verlossende, woord kwam van Henk, einde wedstrijd.
In een slordige en rommelige wedstrijd werd er gewonnen van OKO/Bies met 16-15. Er is voor de thuisploeg behoorlijk veel werk aan de winkel om de geoliede machine weer vlekkeloos te laten lopen. Mocht u nieuwsgierig zijn geworden of dit gelukt is, dan kunt u dat al zeer binnenkort bewonderen. Op een doordeweekse donderdagavond wordt op het tijdstip waarop u alleen midweekteams gewend bent, wordt de inhaal wedstrijd gespeeld tegen AVO uit Assen. Aanstaande donderdag 14 september wordt er rond de klok van 20:00 uur gespeeld op de kunstgrasvelden in de achtertuin van Corien, oftewel Assen. Echter is dit niet de enige wedstrijd deze week, u kunt ons ook we op de gebruikelijke zondag morgen op de grasvelden van Eastermar bewonderen. Drie dagen na de reis richting de dierentuin is er weer een thuiswedstrijd, dan komen de geelhemden uit De Knipe op bezoek. De wedstrijd tegen Kinea zal om 12:00 uur gestart worden.
