Zondag 10 januari stond dan de eerste wedstrijd van het nieuwe jaar op het programma. Er moest aangetreden worden tegen het redelijk onbekende Korwi uit Winschoten. Gezien de stand zou het een redelijk gewaagde tegenstander kunnen worden, beide ploegen wisten tot dusver evenveel punten te verzamelen.
Vanaf het eerste fluitsignaal werd door Korwi agressief en forcerend gespeeld, terwijl de Friezen nuchter en relaxter oogden. Vooraf werden we gewaarschuwd over het fysieke spel van Korwi en dat we vooral ons eigen spel moesten gaan spelen. Ondanks deze waarschuwing was het toch de thuisploeg die de score opende. Door rustig te blijven zoeken naar de juiste kansen, wist de DOW/Wêz Handich formatie uit te kunnen lopen naar 1-4.
Gedurende de eerste helft lieten de Friezen de Winschotenaren toch weer iets terug komen in de wedstrijd, waardoor Korwi terug kon komen tot 6-7. Met deze stand werd de kleedkamers opgezocht. In de rust werd aangegeven dat de tactiek in de verdediging aangepast moest worden. Aanvallend hoefde er weinig te veranderen, alleen de kansen beter afronden.
Ondanks de tactische bespreking, was het wederom de thuisploeg die de score opende en daardoor de stand gelijk trok naar 7-7. Het geluk was een beetje zoek bij DOW/Wêz Handich, kansen waren er genoeg, maar helaas resulteerde het niet in doelpunten. Het tactische spel in de verdediging wierp wel zijn vruchten af, waardoor ook Korwi niet tot scoren kwam. Beide ploegen mochten in deze slechte fase nog 1 maal scoren, waarna de Friezen het geluk een beetje terug konden vinden.
In de laatste 10 minuten werd de wedstrijd ,in het voordeel van de Friezen, beslist. Ze wisten in een rap tempo 3 maal de korf te vinden. Hierna was het voor Korwi ook duidelijk dat zij vandaag niet zouden winnen. Wel bleef men proberen om spel te ontregelen, maar zonder succes. De gasten bleven rustig en konden de wedstrijd uitspelen. Met een stand van 10-12 vond de scheidsrechter dat de tijd erop zat.
Met gejuich en vreugde werd door DOW/Wêz Handich de kleedkamer opgezocht. Het was een vreemde en onaantrekkelijke wedstrijd om naar te kijken, maar de punten waren wel binnen!
Een week later stond de eerste return op zich te wachten. Het wel bekende Rodenburg kwam op visite in Houtigehage. Van te voren was al bekend dat winnen erg moeilijk zou worden, gezien Rodenburg ongeslagen lijstaanvoerder is. Enige sprankeltje hoop was dat de Rodenburgse spelers, samen met onze coach Henk Sjoerd en speelster Gerrie, zouden genieten van hun wintersportvakantie. Helaas was Rodenburg nog niet toe aan winstersport..
Voor deze wedstrijd nam de kersverse vader Jouke de coachtaken over van Henk Sjoerd. Jouke gaf maar 1 opdracht mee, maar later gezien wel de meest belangrijke, geniet van de wedstrijd. Zo gezegd zo gedaan.
Al vanaf het eerste fluitsignaal werd duidelijk dat dit een sportieve wedstrijd zou worden. Beide teams lieten elkaar hun eigen spel spelen. Het was duidelijk dat Rodenburg de betere ploeg zou zijn. Tot de 2-2 kon DOW/Wêz Handich bijblijven, daarna kon Rodenburg uitlopen naar 2-6. Voor beide teams was het duidelijk wie er vandaag zou winnen en vanaf dat moment konden beide teams dan ook de teugels laten vieren.
Met een stand van 6-13 werd de kleedkamers opgezocht. Ditmaal hoefden er geen wijziging in tactiek toegepast te worden. De interim-coach en spelers waren redelijk tevreden met het resultaat. Hoe de eindstand zou worden, was niet belangrijk, zolang je maar tevreden bent met het spel en plezier hebt. Er werd zelfs een oude kreet geroepen “altijd blijven lachen”. Met deze kreet zijn in het verleden punten van Kios afgesnoept… Met deze gedachte werd het speelveld weer opgezocht.
Rodenburg opende de score in de tweede helft met 2 treffers. Het verschil werd te groot om überhaupt nog kans te kunnen maken op wedstrijdpunten en zo werd de wedstrijd ook gespeeld. Beide ploegen bleven om en om scoren tot een stand van 10-21. Hierna brak een mindere fase aan voor Rodenburg, waarna DOW/Wêz Handich terug mocht komen naar 14-21 met nog ruim 10 minuten op de klok. Dit schudde Rodenburg weer wakker en wisten het gat weer te openen naar 9. Hier kwamen de Friezen niet meer te boven. Beide ploegen mochten nog 3 maal scoren, waardoor de eindstand van 17-26 op het scorebord kwam te staan.
Iedereen was het na de wedstrijd met elkaar eens, dit was een leuke en vooral sportieve wedstrijd om te spelen. Helaas geen punten, maar wel een zeer tevreden gevoel overgehouden. Het grootste compliment kregen we van Rodenburg, ze vonden ons 1 van de meest leuke en sportieve tegenstanders die ze ooit gehad hebben. Dit compliment is geheel wederzijds!
